زندگینامه مجد الاسلام
احمد مجدالاسلام (۱۳۴۲ – ۱۲۸۸هـ . ق)
روزنامه نگار سیاستمدار، نویسنده، شاعر و چهره سرشناس علم و ادب کرمان به سال ۱۲۸۸ هـ . ق در کرمان متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در مدرسه خاندانقلی بیگ به پایان رساند. در سال ۱۳۲۳ به دلیل حمایت از علمای متحصن در شاه عبدالعظیم به اتفاق ۲ نفر از همفکران خود به کلات تبعید شد و پس از آزادی به نگارش روزنامه های «محاکمات»، «کشکول»، «ندای وطن» و «الجمال» همت گماشت. اقدام های او در بیداری مردم و صدور فرمان مشروطیت موجب حبس او در باغ شاه از سوی محمدعلی میرزا شد. همچنین در تمامی انواع شعر نیز دست داشت. آثار به جا مانده از او بدین قرارند: کتاب شهر خاموشان، تاریخ انقلاب و دیوان شعر مجدالاسلام…
«احمد مجد الاسلام کرمانى»، در سال ۱۲۸۸ق، متولد و در سن شش سالگى به مكتب و بعدها به مدرسه آباء و اجدادى رفته، تحصيلات صرف و نحو را نزد ناظم الاسلام کرمانى به پايان رسانيد.
پس از فراغت از تحصيل مقدمات، منطق و اصول مقدماتى را فراگرفت و در سال ۱۳۰۸ق، به اصفهان مسافرت نمود و در آنجا به تحصيل فقه و اصول پرداخت و پس از سه سال به دريافت اجازه اجتهاد از ملا محمد باقر فشاركى و نيز مير محمدتقى مدرس نائل شد.
وى به همراهى تنى چند از اديبان معاصر خويش، مدرسهاى براى كودكان در اصفهان احداث نمود، اما اين مدرسه، به جهت تعصبات موجود، پس از يكى دو ماه بسته شد.
مجد الاسلام، پس از تعطيلى اين مدرسه، همكارى خود را با روزنامههاى فارسى كه در كشورهاى عربى و هندوستان منتشر مىشد، از قبيل ثريا، حبل المتين و پرورش آغاز نمود و مقالاتى با امضاى مستعار براى جرايد مذكور مىنوشت.
ظل السلطان، حاكم وقت اصفهان، از مقالاتى كه مجد در مجلات و روزنامههاى خارجى مىنوشت، برآشفت و اسباب آزار و اذيت او را فراهم ساخت و او بهناچار راهى تهران شد، اما گماشتگان ظل السلطان، او را به مورچهخورت برگرداندند؛ تا آنكه مجبور شد با لباس مبدل از بيراهه خود را به تهران برساند. در آنجا تصميم به انتشار روزنامهاى گرفت، اما با مخالفت حكومت عين الدوله مواجه شد، لذا با اديب الممالك فراهانى در نگارش روزنامه ادب شركت نمود و در آن به نگارش مقالاتى بر ضد دربار پرداخت؛ در نتيجه، در سال ۱۳۲۴ق، دستگير و به مشهد و سپس به كلات تبعيد گرديد.
مجد پس از سپرى شدن دوران تبعيد به تهران رفت و روزنامه «نداى وطن» و پس از آن روزنامه «الجمال» و «كشكول» و «محاكمات» را منتشر نمود.
وى مدتى از كارهاى سياسى فاصله گرفت و سرانجام به کرمان رفت و در سال ۱۳۰۲ش، درگذشت.
اساتيد
۱٫ ملا رحمتالله کرمانى؛
۲٫ حاج عبدالله؛
۳٫ ملا محمد باقر فشاركى؛
۴٫ مير محمدتقى مدرس؛
۵٫ سيد محمد باقر درچهاى.
آثار
بسيارى از مقالات روزنامههاى «نداى وطن»، «محاكمات»، «كشكول» و «الجمال»، «شرح كشف القناع»، «كتاب رؤياى صادقه»، «تاريخ انحطاط مجلس» و «سفرنامه كلات».