گُلباف در شهرستان کرمان قرار گرفتهاست.
این بخش تاریخی در جنوب شرق کرمان قرار دارد و فاصله جادهای آن با مرکز استان از مسیر بم و دوراهی نی بید ۱۲۵ کیلومتر و از جاده شهداد و سیرچ ۱۰۰کیلومتر است، اما فاصله هوایی این بخش با کرمان کمتر از ۵۰ کیلومتر میباشد.از محصولات کشاورزی که در گلباف تولید عمده را دارند میتوان زردآلو اشاره کرد که بیشترین زردآلو استان را دارددیگر محصولات این بخش میتوان به گردو، انار، نعناع، تلخون، گل ختمی؛ گاوزبان؛ انگور؛ هلو و خرما اشاره کرد.
گلباف دارای دو اقلیم کوهستانی (بخش شمالی) و گرم و خشک (بخش جنوبی) میباشد.باغها و مزارع این منطقه با آب قنات آبیاری میشود (۷۰ قطعه قنات در گلباف وجود داردو هر سال ۳ الی ۴ سیلاب فصلی نیز جاری میشود که وارد کویر لوت میشوند).
از محصولات این منطقه میتوان به میوههای سردسیری ازجمله انگور، انجیر، به، انار، زردآلوهای نوری، قیصی، گردو، هلو ومیوه های گرمسیری مانند انواع خرما و محصولات زراعی آن شامل گندم، جو، ارزن و ترخون اشاره داشت.لازم به ذکر است که ترخون گلباف دارای عطر و طعم بخصوصی است و از شهرت بالایی برخوردار میباشد. از مکانهای گردشگری گلباف میتوان به ابگرم جوشان ؛امامزاده زید محمود حرمک ؛ قلعههای تاریخی واقع در شهر گلباف و روستای کشیت همچنین سرو هزار ساله ، دریای عجیب الخلقه، بیکند
(نوعی خانه است مانند غار)، قناتهای پر آب، کوههای رنگارنگ، یخچال طبیعی، رشته کوه پلوار، آبشار بیدوئیه،کلوتهای کشیت، آبشار کشیت، رودخانه کشیت، خانههای داخل کوه هشتادان ، آبگرم جوشان،کوه شبه دماوند کرمان در جوشان، باغ تاریخی مرتضی خان هشتادان و آبشار حرمک اشاره کرد.
این روستا دارای جاذبههای گردشگری بسیاری است که باعث جذب توریستها و گردشگران داخلی(تهران، شیراز، اصفهان، خراسان،یزد، هرمزگان و …) و خارجی زیادی شده است.قلعه تاریخی ۶۰۰۰ ساله این روستا که به ماقبل دوره سلجوقیان مربوط است توجه تاریخ شناسان را به خود جلب کرده و آنها را به سمت خود میکشاند.این قلعه افسانههای شنیدنی زیادی دارد که مردم این روستا نسل به نسل برای یکدیگر بیان کردهاند.مردم این روستا بر این باورند که در گذشته سنگی بزرگ از اسمان بر میان این قلعه افتاده که هنوز باقی است.این سنگ آنقدر بزرگ است که از دربهای ورودی قلعه به هیچ عنوان قابل عبور نیست و کمی اثبات این عقیده را قوی تر میکند.
این اثر در تاریخ ۷ اسفند ۱۳۸۶ با شماره ثبت ۲۱۵۰۳ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.