در خصوص کفش باورهایی در بین مردم شهر راور وجود دارد. شاید این باورها صرفا اختصاص به شهر ما نداشته باشد و در بین مردم سایر شهرهای دور و نزدیک هم چنین باورهایی دیده شود.
- ردیف شدن دو لنگهی کفش به دنبال هم نشان آمدن مهمان از راه دور است. حتی مسیر آمدن مهمان هم بر اساس قرار گرفتن کفشها تعیین میشود.
- اگر نمک در کفش مهمان بریزند، زود بلند میشود و منزل را ترک خواهد کرد.
- اگر کفشها به گونهای قرار بگیرند که پاشنهی آنها به هم چسبیده و پنجههای آنها به دو طرف باشد میگویند: کفشها خورجین انداختهاند. این نیز از علامتهای رسیدن مهمان است.
- با کفش نو که برای اولین بار پوشیدهاند به قبرستان یا مراسم عزا نمیروند.
معتقدند این کار شگون ندارد. با وسایل تازه و نو ابتدا باید در مراسم شادی و جشن شرکت کرد.
این اعتقاد در خصوص لباس و وسیلهی نقلیهی نو و تازه خریداری شده و نیز برای تازه عروس و دامادها نیز وجود دارد.